جهنم مانند بهشت، دارای طبقاتی است که هر یک از طبقات، با دیگری تفاوت دارد[1] و بدترین مکان جهنم، قعر آن است.[2] عموماً برای این معنا در اصطلاحات روزمره از کلمه «أسفل سافلین» استفاده می شود که یک بار در قرآن ذکر شده است.[3] برخی از مفسران احتمال داده اند که این کلمه در قرآن نیز اشاره به قعر جهنم دارد؛[4] با این حال برخی دیگر معنای دیگری را مطرح کرده و معتقدند ارتباطی میان اسفل سافلین با قعر جهنم وجود ندارد. تعبیر دیگری در قرآن وجود دارد که اشاره به پایین ترین نقطه جهنم دارد: «إِنَّ الْمُنافِقینَ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَ لَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصیراً»؛[6] در این آیه، اگرچه منافقان را در چنین جایگاه بدی می داند، اما قطعاً به معنای اختصاص آن به آنها نیست و افراد دیگری نیز وارد آن می شوند.
1 تیر 1393
در دعای زیبای ندبه، یکی از کنیه هایی که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) را با آن می خوانیم کنیه «اباصالح» است و در لغت این لقب «پدر صالح» معنا می شود.
یکی از سۆالاتی که پیرامون امام عصر (عجل الله تعالی فرجه) به ذهن می رسد این است که آیا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) فرزندی به نام صالح دارند که او را «اباصالح» می خوانیم و یا دلیل دیگری برای دادن این کنیه به حضرت وجود دارد؟
22 خرداد 1393
نرجس خاتون مادر امام عصر (علیه السلام) یکى از ملکه هاى وجاهت است که از نسل حواریون عیسى بن مریم بوده است. قدرت الهى آن بانوى مکرمه را براى همسرى حضرت عسکرى (علیه السلام) از روم به سامرا فرستاده تا گوهر تابناک وجود مهدویت در آن رحم پاک پرورش یابد. وى دختر بزرگترین قیاصر روم واز خاندان شمعون، وصى بلا فصل حضرت مسیح است.
22 خرداد 1393
در مجله اشپیگل، تحت عنوان «آلمانی ها، ملتی بدون اخلاق» آمده است: « در پایان هزاره[1]، جامعه گرفتار بحران عمیق اخلاقی است. اتفاق نظر در اینکه خیر و شر چیست، در حال زوال است؛ و این امر در سیاست، رفاه اجتماعی تقریباً نقشی ندارد و در اقتصاد، منفعت شخصی عامل اصلی است» «از بین رفتن تصور عمومی درباره مسائل شرم آور و اخلاقی، در جُنگ ها و شوهای تلویزیونی که در برنامه های عصر شبکه های تلویزیونی پخش می شوند قابل ملاحظه است... این گونه شوها از این تخیل زنده اند که بهتر است به جای اینکه نامشهور باقی بمانم، با عیب و نقص خود مشهور شوم. بهتر است یک خوک (آدم رذل) مشهور باشم تا انسانی اخلاقی، اما صفر یعنی نامشهور».
21 خرداد 1393
در قرآن نیز درباره این موضوع آمده است: )وَیَوْمَ نَحْشُرُ مِن کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا ممَّن یُکَذِّبُ بِآیَاتِنَا فَهُمْ یُوزَعُونَ ([7] ؛ «روزی که از هر امتی، گروهی از کسانی را که آیات ما را تکذیب کردند، محشور می کنیم و آنها بازداشته خواهند شد». مرحوم طبرسی از قول بعضی از اساتید مثل شیخ طوسی می گوید: مراد از این آیه رجعت است؛ چون فرموده که گروهی را محشور می کنیم، و الاّ اگر مراد قیامت بود، باید می گفت: همه را محشور می کنیم؛ چنان که در قیامت همه بدون استثنا محشور می شوند: )وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا([8]؛ «همه را در صف محشر از قبرها برانگیزانیم و یکی فرونگذاریم».
21 خرداد 1393
آیت الله حسن زاده آملی می نویسد: امام زمان در عصر محمدی، انسان کاملی است که جز در نبوت تشریعی و دیگر مناصب مستأثره ختمی، حائز میراث خاتم به نحو اتمّ است و مشتمل بر علوم، و احوال و مقامات او به طور اکمل است و با بدن عنصری در عالم طبیعی و سلسله زمان موجود است؛ چنان که لقب شریف صاحب الزمان بدان مشعر است؛ هر چند احکام نفس کلیّه الهیه وی بر احکام بدن طبیعی او، قاهر و نشئت عنصری او مقهور روح مجرد کلی اوست و از وی به قائم و حجة الله و خلیفة الله و قطب عالم امکان و واسطه فیض و به عناوین بسیار دیگر نیز تعبیر می شود»
21 خرداد 1393
مهمترين پايگاه شيعيان شيفته و عاشقان دل سوخته حضرت بقية الله، ارواحنا فداه، مسجد مقدس جمكران، در شش كيلومترى شهر مذهبى قم است. مطابق آمار، همه ساله، بيش از پانزده ميليون عاشق دل باخته، از سر تا سر ميهن اسلامى و جهان، در اين پايگاه معنوى، گرد مى آيند، نماز تحيّت مسجد و نماز حضرت صاحب الزمان، عجل الله تعالي فرجه الشريف، را در اين مكان مقدس به جاى مىآورند، با امام غايب از ابصار و حاضر در امصار و ناظر بر كردار، رازِ دل می گویند، استغاثه مى كنند، نداى «يا بن الحسن!» سر مى دهند، از مشكلات مادّى و معنوى خود سخن مى گويند، با دلى خونبار، از طولانى شدن دوران غيبت، شكوهها مى كنند
21 خرداد 1393
غیبت صغرا، زمینه ساز غیبت كبراست. در واقع غیبت اول به منظور آمادگی مردم برای پذیرش غیبت كبرا رخ داد؛ زیرا غایب شدن در زمانی طولانى، امری بس غریب و نامأموس و باور آن برای مردم دشوار است. به همین جهت امام هادی(ع) با مردم كمتر معاشرت می كرد و جز با اصحاب خاص خود با كسی ارتباط نداشت. وقتی امام حسن عسكری(ع) به امامت رسید، در اكثر اوقات از پشت پرده با مردم سخن می گفت تا مردم برای پذیرش غیبت امام دوازدهم مهیا شوند. علاوه بر این، اگر غیبت كبرا از همان اول صورت می گرفت، وجود مقدس امام زمان(ع) مورد غفلت واقع می شد و كم كم به فراموشی می پیوست. بنابراین غیبت صغرا آغاز شد تا شیعیان در آن ایام به وسیله نواب با امام خود تماس داشته و در وجود حضرت تردید نداشته باشند.[
21 خرداد 1393
در زبان عربی حیدر به معنای «شیر»(نماد شجاعت و شکست ناپذیری) است. البته با این توضیح که از ویژگی های زبان عربی آن است که برای یک چیز به لحاظ ویژگی های مختلف نام های متعدد قرار می دهد. در مورد علت نام گذاری شیر به حیدر دو نظریه مطرح کرده اند؛ یک این که شیر را به جهت داشتن مقام فرمانروایی و سلطنت «حیدر» می گویند. دلیل دیگر نامیدن شیر به حیدر؛ این است دارای گردنی کلفت و دست (ساعد و بازوی) قوی است. به همین جهت به جوانی که دارای بدنی پر و محکم و قدرتی سترک باشد جوان حادر می گویند.[4]
البته بعضی نیز در مورد معنای حیدر می گویند حیدر به معنای دور اندیش و کسی است که در ظرافت ها و نکته های دقیق امور و کارها اندیشه می کند.[5]
17 خرداد 1393
آیت الله مجتبی تهرانی در توصیه هایی اهمیت این ماه و توجه به استغفار در این ماه را این گونه ذکر کرده اند: ماه، ماه شعبان است. ماه استغفار است. ماه پیغمبر اکرم (ص) است. در روایت داریم که پیغمبر فرمود: شعبان ماه من است خدا رحمت کند کسی را که مرا در این ماه کمک کنم. معنایش این است که من رحمت للعالمین هستم. بیایید مراکمک کنید. استغفار دهید تا شما را شستشو دهم.
17 خرداد 1393
دعا، وسیله مؤمن و ملجأ مضطر و رابطه انسان ضعیف و جاهل با منبع فیاض علم و قدرت است، و بشر بی رابطه روحی با خدا و بدون عرض نیاز به غنی بالذات، در عرصه زندگی سرگشته و درمانده و هدر رفته است؛ «قُل مایَعبَؤُا بِکُم رَبیّ لَولا دُعاؤُکُم». بهترین دعا آن است که از سرمعرفتی عاشقانه به خدا و بصیرتی عارفانه به نیازهای انسان انشا شده باشد، و این را فقط در مکتب پیامبر خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) و اهل بیت طاهرین او ــ که اوعیه علم پیامبر(ص) و وراث حکمت و معرفت اویند ــ می توان جست. ما بحمدالله ذخیره ای بی پایان از ادعیه مأثوره از اهل بیت (علیهم السّلام) داریم که انس با آن، صفا و معرفت و کمال و محبت می بخشد و بشر را از آلایش ها پاکیزه می سازد.
16 خرداد 1393
«حالا فناوری هسته ای تصادفاً معروف شده است و همه توجه دارند(هم در کشور، هم در دنیا ) لیکن فقط این نیست؛ فناوری هسته ای هست، علوم هوافضا هست، علوم پزشکی هست- خوشبختانه امروز کشور ما حائز رشته های بسیار مهم و دست نیافتنی پزشکی است و کارهای بزرگ پزشکی در این کشور انجام میگیرد- زیست فناوری هست، نانوفناوری که از علوم جدید و دانش های نوین دنیاست، رادیو داروها، شبیه سازی، ساخت ابررایانه ها هست؛ سلول های بنیادی که یکی از بزرگترین کارها در عرصه ی علم است، هست؛ رادیوداروهای مهم و داروهای ضد سرطان هست؛ و این فهرست ادامه دارد.»
16 خرداد 1393
مورد دیگری علاوه بر آن موردی که در خبرگان مطرح شد، از قول زهرا مصطفوی دختر حضرت امام است که ایشان مستقیماً از خود حضرت امام شنیده بود و چند سال پیش هم طی مصاحبه ای از وی در مجله پاسدار اسلام چاپ شد. وقتی که خانم زهرا مصطفوی بعد از عزل آقای منتظری برای آینده رهبری احساس نگرانی می کند و می گوید برای آینده کسی را نداریم، امام بلافاصله و قاطعانه می فرمایند داریم، همین آقای خامنه ای.
از سوی دیگر خود برخوردهایی که ما از امام نسبت به مقام معظم رهبری شاهد بودیم، برخورد متفاوتی بود. مثلا معمولا هرروز 8 صبح ما خدمت امام (ره) بودیم که کارهای مربوط به دفتر و شأن مرجعیت امام و کارهایی که برعهده ما بود و باید به خدمت امام ارائه می کردیم انجام می شد. برنامه ما ثابت بود و بقیه ملاقات ها بعد از آن نیم ساعت، چهل دقیقه ای بود که ما خدمت ایشان بودیم.
16 خرداد 1393
مواضع صریح و مکرر آیت الله خامنه ای مبنی بر تداوم راه امام و حفظ وحدت و ایجاد اعتماد متقابل بین مردم و رهبری و پافشاری بر حفظ اصول دینی، شرع و فقه اسلامی، حمایت بی دریغ از مستضعفان و محرومان و قشرهای پایین جامعه و ایجاد وحدت و همبستگی با ملتهای مظلوم و عزت بخشیدن به اسلام و ملتهای مسلمان و مرعوب نشدن از تهدیدات قدرتهای جهانی. آیت الله خامنه ای از امام خمینی به عنوان «ریشه ی شجره ی طیبه ی انقلاب» یاد کردند و اعلام کردند: ما راه خود را بر اساس راه امام (ره) ادامه خواهیم داد»
16 خرداد 1393
ما معمولاً خدمت آيت الله بهاءالدینی می رفتیم و معمولاً هم ایشان نوازش خاصی داشت و گاهی ما را برای ناهار نگه مي داشت. صبح که مي رفتيم، می پرسید صبحانه خوردی یا نه و به ما صبحانه می داد. یک بار تهران آمدند، منزل ما و شب ماندند. تنها شبی که خدمت ایشان بودم، همان شبی بود که ایشان تهران بود. دلم مي خواست بدانم شب را ایشان چگونه می گذراند؟ و آن شب را نخوابیدم. ایشان بعد از نیمه شب بلند شد. مي دانستيم که چای باید کنارشان باشد، چایشان آماده بود. قبل از وضو، بلند شدند، نشستند مدتی در عالم خودشان بودند و داشتند نگاه مي كردند، بعد رفتند وضو گرفتند و آمدند و نماز شب مختصری خواندند. شاید نماز شب آقا یک ربع بیشتر طول نکشید. بعد از نماز شب همين طور ساعتها در عالم خودشان بودند.
14 خرداد 1393
در روایتی در این باره می خوانیم: رسول خدا(ص) فرمود: «خداوند به من وحى کرد: اگر همه مردم روى زمین به امامت على(ع) معتقد بودند، من آتش جهنم را خلق نمی کردم».[1] این روایت تنها ناظر به بیعت بعد از پیامبر گرامی اسلام(ص) نیست، بلکه یا ناظر به آن است که ولایت حضرت علی(ع) در زمان های گذشته از آدم تا خاتم وجود داشته است، چنان که در حدیثی از امام رضا(ع) نقل شده است: «ولایت حضرت علی(ع) در تمام کتاب های پیامبران نوشته شده است و خدا هیچ پیغمبرى مبعوث نکرده مگر با عقیده به نبوّت محمد(ص) و امامت على(ع)».[2]
23 اردیبهشت 1393
چندی پیش حزب الله پاکستان تشکیل شد و رسانه هاي پاکستاني در اين باره نوشتند: به ظاهر این گروه مقاومتی با "حزب الله" لبنان ارتباط دارد. در اولین عملیات شهادت طلبانه این گروه در پاکستان به مقری از پایگاه های تکفیری های افراطی حمله کردند و حدود چهل نفر از آنها را به هلاکت رساندند.
19 اردیبهشت 1393
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اعضای ستاد مرکزی و جشنواره اعتکاف، شوق عمومی و اقبال حیرت انگیز به سنت حسنه اعتکاف را از جمله برکات الهی و از مظاهر قدرت انقلاب اسلامی در نهادسازی خواندند و تأکید کردند: متصدیان و مباشران این سنت نبوی باید با برنامه ریزی هوشمندانه و همچنین شناسایی آسیب ها و تهدیدها، زمینه هر چه نزدیک تر شدن ذهن و دل معتکف به خداوند و طهارت روحی او را فراهم کنند.
19 اردیبهشت 1393
کلمه "اولوالعزم" یک بار در قرآن آمده است. خداوند میفرماید: "مانند رسولان اولوالعزم صبر کن و...".[1]عزم به معناى اراده محکم و استوار است. راغب در مفردات می گوید: عزم به معناى تصمیم گرفتن بر انجام کارى است.[2]در لغت نامه لسان العرب آمده است: رسولان اولوالعزم کسانی هستند که تصمیم بر انجام امر خدا که بر آن متعهد َشده اند گرفته اند.[3] در قرآن مجید، عزم گاهى به معنای صبر به کار رفته [4]و گاه به معناى وفاى به عهد.[5]
12 اردیبهشت 1393
محمد فرزند ابوبکر(خلیفه اول) در سال حجة الوداع در مسیر مدینه به مکه به دنیا آمد. مادرش اسماء بنت عمیس، ابتدا با جعفر بن ابی طالب ازدواج کرد. بعد از شهادت جعفر، به همسری ابوبکر در آمد. ثمره این ازدواج، تولد محمد بود. محمد در دوران کودکی پدرش را از دست داد. اسماء پس از مرگ ابوبکر به عقد امام علی(ع) در آمد و این گونه محمد به خانه علی(ع) راه یافت.
12 اردیبهشت 1393